O książce: 1974 / Na dalekim zachodzie naszego kraju wznosi się Twierdza Brzeska. Bardzo blisko Moskwy: pociąg jedzie niecały dzień. Tutaj nie rozmawia się głośno: dni 1941 r. były zbyt ogłuszające, a te kamienie za dużo pamiętają. Dyskretni przewodnicy towarzyszą grupom na polach bitew, można też zejść do podziemi 333 pułku, dotknąć cegieł roztopionych przez miotacze ognia, dojść do bram Terespola i Chołmu, czy też w milczeniu stanąć pod łukami dawnego kościoła jesień. Twierdza wykrwawiła się na śmierć. Historycy nie lubią legend, ale z pewnością opowiedzą o nieznanym obrońcy, którego Niemcom udało się schwytać dopiero w dziesiątym miesiącu wojny. Dziesiątego kwietnia 1942 r. Ten mężczyzna walczył przez prawie rok. Rok walki w nieznanym, bez sąsiadów z lewej i prawej strony, bez rozkazów i tyłów, bez zmian i listów z domu. Czas nie ujawnił jego nazwiska ani stopnia, ale wiemy, że był to żołnierz rosyjski…